كنآ سوىَ مَ نفترقَ كنآ مع بعض مَ نختلفَ ..
لوَ يوم غبنآ عن بعَض
نسأل بعض ،وشَ أخرّهه ؟
آشتقت لهه ..
يَ فضىَ مكَآنه ۆ ضحكته ..
ككنآ صخبَ !
ضحكك و لععَب
مزحَ وحيآهه <'
مرت آيام ،ورىَ آيآم !
وَ .. صرنآ بععَآد ! أروآحنآ تفرقتَ
وقلوبنآ تغيرت ! وأفككَآرنا تشتت ..
وَ صرنآ بععَآد ‘(
اجسآدنا متبآعده وأرواحنا متجمعه !
يَ حزننآ !
مَ بقى لنآ سوىَ حنينآ وَ أورآقنآ !
وجملهَ نرددهآ بَ : حزن
( ككّنآ سسَوى )